วันศุกร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2555

"อหังการของดอกไม้" ... (ใบไม้ที่หายไป : จิระนันท์ พิตรปรีชา)



สตรีมีสองมือ 

มั่นยึดถือในแก่นสาร 
เกลียวเอ็นจักเป็นงาน 
มิใช่ร่านหลงแพรพรรณ




สตรีมีสองตีน 
ไว้ป่ายปีนความใฝ่ฝัน
ยืนหยัดอยู่ร่วมกัน 
มิหมายมั่นกินแรงใคร



สตรีมีดวงตา
เพื่อเสาะหาชีวิตใหม่
มองโลกอย่างกว้างไกล 
มิใช่คอยชม้อยชวน



สตรีมีดวงใจ 
เป็นดวงไฟไม่ผันผวน
สร้างสมพลังมวล 
ด้วยเธอล้วนก็คือคน



สตรีมีชีวิต 
ล้างรอยผิดด้วยเหตุผล
คุณค่าเสรีชน 
มิใช่ปรนกามารมณ์



ดอกไม้มีหนามแหลม
มิใช่แย้มคอยคนชม
บานไว้เพื่อสะสม 
ความอุดมแห่งผืนดิน !

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น